Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Το καθαρό DNA των Ελλήνων

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΕΓΕΡΣΙΣ"

Έρευνα των Πανεπιστημίων του Στάνφορντ των ΗΠΑ και της Παβίας της Ιταλίας απαντά ευθέως στον περιβόητο Φαλμεράγερ.
Δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους ούτε από τους Τούρκους, παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς.

Evτυπωσιακό! To DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά καυκάσια φυλή! (λευκή φυλή). Γεγονός που σημαίνει πως η συνεισφορά στη γενετική σύσταση των Ελλή­νων, άλλων πληθυσμιακών ομά­δων, εκτός της λευκής, απο­τελεί ελάχιστο ποσοστό, μικρό­τερο του 0,5%!
To DNA των Ελλήνων, όπως έδει­ξε πρόσφατη διε­θνής πανεπιστημια­κή έρευνα, δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους, -όπως ισχυ­ρίζονται ορισμένοι- ούτε από τους Τούρκους παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς!

Ουσιαστικά έτσι έχουμε τη σύγχρο­νη επιστημονική απάντηση στις θεωρίες του Φαλμεράγερ. Καταρρίπτεται επίσης, μια άλλη θεω­ρία που ισχυριζόταν ότι οι Αρχαίοι Έλλη­νες, ήταν μαύροι... Ε, δεν υπήρξαν ποτέ μαύροι! Δεν είναι λίγοι όσοι υποστήριξαν και έγραψαν περί «Μαύρης Αθηνάς» (για τη Θεά Αθηνά) και πολλές άλλες θεωρίες χωρίς καμιά επιστη­μονική υπόσταση.
Όλες αυτές οι ...ανθελλη­νικές -θα έλεγε κανείς- θεωρίες καταρρίφθηκαν, όχι μόνον από μία έρευνα, αλλά από επτά διαφορετικές μεγάλες επι­στημονικές έρευνες, Ευρωπαίων και Αμερικανών ερευνητών.
Ο καθηγητής του Τομέα Γενετικής, Ανάπτυξης και Μορια­κής Βιολογίας του ΑΠΘ, Κων­σταντίνος Τριανταφυλλίδης, και η ερευνητική του ομάδα συμμετέχουν σε διεθνή ερευ­νητικά δίκτυα, των οποίων απώ­τερος στόχος είναι να ιχνηλατηθεί η βιολογική ιστορία των ευρωπαϊκών πληθυσμών.
Ο συντονισμός της συγκε­κριμένη έρευνας, η οποία αφο­ρά στη γενετική σύσταση των Ελλήνων -και άλλων λαών- έγι­νε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ των ΗΠΑ, την ερευ­νητική ομάδα του κ. Τριαντα­φυλλίδη και το Πανεπιστήμιο της Παβίας της Ιταλίας.

Η ταυτότητα της έρευνας.

Συμμετείχαν, επίσης, άλλα 5 ερευνητικά εργαστήρια δια­φόρων χωρών (από τη Βαγδά­τη μέχρι τη Μόσχα). Τα απο­τελέσματα της έρευνας δημο­σιεύθηκαν στο αμερικανικό περιοδικό «Γενετική του Ανθρώ­που».
Τίτλος της έρευνας «Η προ­έλευση, διασπορά και διαφο­ροποίηση των απλοομάδων Ε και J, του χρωμοσώματος Υ: Συμπεράσματα για τη νεολιθική αποίκιση της Ευρώπης και μετέπειτα μεταναστευτικά γεγονότα στην περιοχή της Μεσογείου».
Στην εργασία, χρησιμο­ποιήθηκαν 44 δείκτες DNA του χρωμοσώματος Υ και προσδιορίστηκε η γενεοτυπική σύσταση στο χρωμόσωμα Υ σε 2.400 άνδρες από 29 δια­φορετικούς πληθυσμούς (από την Ευρώπη, τη Μεσόγειο, τη Μικρά Ασία, την Αφρική και την Κίνα).
Από την Ελλάδα αναλύθη­κε η γενετική σύσταση 143 ανδρών.

Ιδιαίτερο βάρος δόθη­κε στη διερεύνηση των απλο­ομάδων Ε και J του χρωμο­σώματος Υ.
Μεταδώσαμε το γενετικό μας κώδικα και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι στην έρευνα δεν αποκαλύφθηκε μογγολική προέλευση στο DNA των Ελλήνων. Κι έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι οι Τούρκοι είχαν καταλάβει την Ελλάδα για 400 χρόνια και όλοι θα περίμεναν πως θα υπήρχε κάποια σχέση στο DNA των δύο λαών. Κι, όμως, δεν έχει επηρεασθεί ούτε στο ελάχιστο.
«Με 400 χρόνια σκλαβιάς περιμέ­ναμε πως θα υπήρχε κάποια μογγολική υπογραφή. Δεν διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο και δεν μιλάω μόνο για μία μελέτη, μιλάω για αποτελέσμα­τα άλλων 7 μελετών, διαφόρων ερευ­νητών που βγάζουν αυτό το αποτέ­λεσμα.

Συγκεκριμένα, σε 925 δείγ­ματα Ελλήνων ανδρών, δείχνουν ότι μόνον κατά 0,4% οι Έλληνες δεν είναι Καυκάσιοι. Δεν αλλάζει αυτό με τίπο­τε. Οι Έλληνες είναι καυκάσια φυλή» Το ίδιο, όμως, δεν ισχύει για τους Ισπανούς. Η κατάληψη της Ισπανίας από τους Άραβες τεκμηριώνεται στην έρευνα, εφόσον οι Άραβες άφησαν την «υπογραφή» τους και το DNA τους.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι σε σημαντικό ποσοστό οι σημερινοί κάτοικοι της Ισπανίας έχουν αραβική προέλευση.

Η μελέτη κατέρριψε επίσης, μια άλλη θεωρία που ισχυρίζονταν ορισμένοι, πως οι Έλληνες, την εποχή του μεγά­λου πολιτισμού, τον 4ο και 5ο π.Χ. αιώνα, ήταν μαύροι. Όλες οι μελέ­τες τεκμηριώνουν τη γενετική συνέ­χεια του ελληνικού πληθυσμού» είναι η επισήμανση του καθηγητή, ο οποί­ος αναφέρει και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό:
«Σε μεγάλο ποσοστό, οι Έλληνες μετα­δώσαμε το DNA και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το DNA των Ελλήνων, "μοι­άζει" πιο πολύ με αυτό των Ιταλών πρώτα, μετά με των Γάλλων, στη συνέ­χεια με των Ισπανών και τελευταία με των Τούρκων.
Τα στοιχεία της έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπως: Τεστ πατρότη­τας, εγκληματικές υποθέσεις και, κυρίως, χρησιμοποιούνται για να βρε­θεί η προδιάθεση των ατόμων για διάφορες ασθένειες».

Η υπογραφή των Ελλήνων αποκαλύπτεται στη Νότια Ιταλία.
Ο Κ. Τριανταφυλλίδης αναφέρεται στην έρευνα και στα κύρια συμπεράσματα της:
«Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι το εξής: Από τη Νότια Βαλκανική, δηλαδή, από τις πεδιάδες της Θεσσαλονίκης, της Κεντρικής Μακε­δονίας και της Θεσσαλίας ξεκίνησε η μετακίνηση των εποίκων, ακολουθώντας την κοιλάδα του Αξιού και κατόπιν του Δούναβη και έφτασαν στις βόρειες περιοχές.

Οι Έλληνες δηλαδή, ξεκίνησαν και πήγαν στην Ευρώπη από τη Μακεδονία και άλλες περιοχές και μετέφεραν με τον πολιτισμό τους και το DNA τους στη Δυτική Ευρώπη».
Στο σημείο αυτό, ο καθηγητής καταρρίπτει και τον ισχυρισμό ότι έχουμε επηρεασθεί -γενε­τικά- από τους Σλάβους:
«Όπως γνωρίζουμε σε διάφορες περιόδους έχουν έρθει Σλάβοι στην Ελλάδα.

To DNA των Ελλήνων δεν έχει ουδεμία σχέση με αυτό των Σλάβων. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η ομάδα, που χαρακτηρίζει τους Σλάβους, έχει μία συχνότητα 50% σε αυτούς και μια συχνότητα 10% στους Έλληνες, όση είναι και στην Εγγύς Ανατολή. Γεγο­νός που σημαίνει ότι οι επιμειξίες ανάμεσα στους Σλάβους και τους Έλληνες πρέπει να έγιναν σε τόσο μικρή συχνότητα, ούτως ώστε να μη διαπι­στώνονται σήμερα με τις μεθοδολογίες DNA.

Σημαντικό στοιχείο με μεγάλη σημασία είναι το εξής: Η σύγκριση του DNA των κατοίκων της Ελλάδας και ειδικότερα της Πελοποννήσου, με εκείνο των κατοίκων της Νότιας Ιταλίας δείχνει ότι οι κάτοικοι της Ιταλίας, -Απουλία, Καλαβρία- σε ποσοστό περίπου 20%, έχουν το ίδιο DNA με τους Έλληνες. Είναι γνωστό ότι οι περιοχές αυτές αποικίστηκαν σε ιστορικούς χρόνους από Έλλη­νες, π.χ. Πελοποννήσιους.

Στην εργασία ελέγ­χθηκε η γενετική συνεισφορά των Ελλήνων αποί­κων σε σχέση με τους πιθανούς νεολιθικούς κατοί­κους της εποχής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το χρωμόσωμα Υ, σε ποσοστό τουλάχιστον 7% των ανδρών της Καλαβρίας και 22% της Απουλίας, προέρχεται από Έλληνες.
Για άλλη μία φορά τεκμηριώνεται ότι η Μεγά­λη Ελλάδα αποτελείτο κυρίως, από ελληνικούς πληθυσμούς και θα μπορούσαμε να πούμε ότι το αποτύπωμα, η υπογραφή αυτών των Ελλήνων, εξακολουθεί να αποκαλύπτεται ύστερα από 2.500 χρόνια μετά, πάλι, στους κατοίκους της Νότιας Ιταλίας».

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Τα θέματα Χημείας των εισαγωγικών εξετάσεων του 1970 τη χρονιά.

ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Θεωρία: Ηλεκτρονική εξήγησις του σθένους και της χημικής συγγενείας. Ανίχνευσις και προσδιορισμός άνθρακος και αζώτου εις τας οργανικάς ενώσεις. Προέλευσις, παρασκευή και ιδιότητες του μαγνησίου.
Άσκηση: Μια σειρά αντιδράσεων ανόργανης χημείας
Πρόβλημα: Από ποσοτικά δεδομένα της εξουδετέρωσης διαλύματος διδυνάμου οξέος Η2Α από διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου να βρεθεί το ΜΒ του οξέος. Υπολογισμός ποσότητος υδροξειδίου του καλίου, με προσμείξεις, για την μετατροπή ίσης ποσότητος του οξέος σε όξινο άλας του καλίου.

ΦΥΣΙΚΟΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ – ΓΕΩΠΟΝΟΔΑΣΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Θεωρία: Νόμος των απλών πολλαπλασίων (Dalton) και εξήγησις αυτού. Μεταλλουργία και ιδιότητες του κασσιτέρου. Γενικά περί αλδεϋδών και κετονών. Ιδιότητες και χρήσεις της ακεταλδεϋδης.
Άσκηση: Από ανθρακασβέστιο αντιδράσεις παρασκευής ακετυλένιου, ασβεστοκυαναμίδιου, χλωροφόρμιου, ακετόνης και νιτροβενζόλιου.
Πρόβλημα: Εύρεση εκατοστιαίας σύστασης μίγματος ανθρακικού νατρίου και όξινου ανθρακικού νατρίου, από τη μάζα του μίγματος και από την αύξηση της μάζας δοχείου που περιέχει στερεό ΚΟΗ, όταν σ’ αυτό διαβιβασθεί το αέριο της αντίδρασης υδροχλωρικού οξέος με το δεδομένο μίγμα, και στη συνέχεια (δεύτερη ερώτηση) το βάρος μη καθαρού NaOH για την μετατροπή του NaHCO3 σε Νa2CO3.
( Ε! πολύ θα’ θελα να είχα ένα αντίγραφο ή το ίδιο το τετράδιο του γραπτού μου, τον Σεπτέμβριο του 1970, στο τότε κτίριο του Παν/μίου Ιωαννίνων επί της Δόμπολη, και μόνο η θεωρία έπιανε 7-8 σελίδες στα βιβλία Μανωλκίδη ή Παπαγεωργίου. Αλήθεια έπρεπε να γράψουμε από εκεί, ή έφτανε μόνο το τότε ολιγοσέλιδο βιβλίο του ΟΕΔΒ, κανείς δεν μας είχε διαφωτίσει.
Ποιος πτυχιούχος χημικός θυμάται να μας πει τη μεταλλουργία και τις ιδιότητες του κασσίτερου;
Πρόσφατα καθηγητής της Βιοχημείας σε μια Ιατρική Σχολή, σε τμηματικές εξετάσεις έβαλε μεταξύ των άλλων σαν θέμα να γράψουν οι φοιτητές/τριες τον χημικό – συντακτικό τύπο κάποιας βιταμίνης. Ένας τολμηρός, ριψοκίνδυνος φοιτητής ρώτησε τον καθηγητή αν μπορεί ο ίδιος να γράψει τον πολύπλοκο τύπο – καλύτερα έπρεπε να τον ρωτήσει σε τι θα χρησιμεύσει, μπορούσε π.χ. ο κ. καθηγητής να ζητήσει μόνο τις χαρακτηριστικές ομάδες της βιταμίνης ή τυχόν άλλες σημαντικές πληροφορίες του μορίου της βιταμίνης. Ο κ. «καθηγητής» δεν δίστασε να απαντήσει « εσύ είσαι φοιτητής και πρέπει να γνωρίζεις τον τύπο, εγώ είμαι καθηγητής…»)

ΙΑΤΡΙΚΟΣ – ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
Θεωρία: Ισχύς οξέων και βάσεων. Από τι εξαρτάται αύτη. Δώσατε παραδείγματα ισχυρών και ασθενών βάσεων και οξέων. Παρασκευή και ιδιότητες του μυρκηκικού και του οξαλικού οξέος. Μοριακοί και συντακτικοί τύποι. Δώσατε παραδείγματα ισομερών και πολυμερών ενώσεων. (ΝΑΙ μόνο αυτά, σχεδόν 5,6 σελίδες θεωρίες από τα φροντιστηριακά βιβλία χημείας Μανωλκίδη – Μπέζα, Παπαγεωργίου – Λιάτη, Κυριακού κλπ)
Άσκησις: Σειρά αντιδράσεων που ξεκινούσαν από θέρμανση χλωριούχου αμμώνιου με οξείδιο του ασβεστίου. Οξείδωση του παραγομένου αερίου Α σε υψηλή θερμοκρασία παρουσία λευκοχρύσου. Το νέο αέριο Β σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα προς αέριο Γ. Το αέριο Γ σε αντίδραση με ύδωρ προς διάλυμα Δ. Το διάλυμα Δ σε αντίδραση με φωσφόρο, και άλλο μέρος του Δ με πυκνό θειϊκό οξύ προς διάλυμα Ε. Το διάλυμα Ε σε αντίδραση με γλυκερίνη, και σε αντίδραση μετά τολουολίου.

Πρόβλημα: Υδρογόνωση ορισμένης ποσότητας ακετυλένιου προς αιθυλένιο και αιθάνιο με αναλογία μορίων 1 προς 4. Πόσο θειϊκό οξύ απαιτείται σε αντίδραση με ψευδάργυρο που θα δώσει το υδρογόνο της υδρογόνωσης, και πόσο χλωρικό κάλιο θα χρειασθεί να δώσει το οξυγόνο για την τέλεια καύση των προϊόντων της υδρογόνωσης.



Τα θέματα Χημείας του Πολυτεχνικού, Φυσικομαθηματικού - Γεωπονοδασολογικού, Ιατρικού - Φαρμακευτικού κύκλου του 1970 τη χρονιά.


Τα θέματα του Τεχνικού κύκλου, και ένα σταυρόλεξο του Αστέριου Σχοινά, καθηγητού Φυσικών - τότε- στο Γυμνάσιο Φαρσάλων.





Λύσεις των ασκήσεων των θεμάτων σε επιμέλεια Ν. Πάγκαλου - Ε. Συμβώνη Χημικών.











Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Βακτήριο ξυπνά έπειτα από 120.000 χρόνια στην κατάψυξη.


Ένα νέο είδος βακτηρίου, που ανακαλύφθηκε κάτω από έναν παγετώνα πάχους 3 χλμ στη Γροιλανδία, ξαναζωντάνεψε σε αμερικανικό εργαστήριο έπειτα από 120.000 χρόνια απομόνωσης. Οι επιστήμονες ελπίζουν τώρα να του αποσπάσουν πληροφορίες για τη ζωή σε ακραίες συνθήκες.

Παραμένει πάντως άγνωστο εάν το νέο μικρόβιο -βαφτίστηκε Herminiimonas glaciei- επέζησε σε λανθάνουσα κατάσταση, ή αν παρέμενε μεταβολικά ενεργό μέσα στον πάγο. «Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα» παραδέχτηκε στο LiveScience.com η Τζιν Μπρέντσλεϊ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Όταν εκτίθενται σε ακατάλληλες συνθήκες, πολλά βακτήρια έχουν την ικανότητα να μετατρέπονται σε ανθεκτικά σπόρια που δεν χρειάζονται τροφή και οξυγόνο. Όταν οι συνθήκες ξαναγίνουν φιλόξενες, τα σπόρια ενεργοποιούνται και δίνουν νέες αποικίες.

Το Herminiimonas glaciei ίσως κατάφερε να παραμείνει δραστήριο μέσα στον πάγο χάρη στο ιδιαίτερα μικρό μέγεθός του: ο μονοκύτταρος οργανισμός είναι 10 με 50 φορές μικρότερος από το κοινό βακτήριο Escherichia coli και επομένως έχει μεγαλύτερη αναλογία επιφάνειας-όγκου, χαρακτηριστικό που διευκολύνει την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών από το περιβάλλον.

Προκειμένου να ανανήψει το κατεψυγμένο μικρόβιο, οι ερευνητές επώασαν τα δείγματα για επτά μήνες στους 2 βαθμούς Κελσίου και για ακόμα τέσσερις μήνες στους 5 βαθμούς Κελσίου. Το βακτήριο τελικά ξύπνησε και σχημάτισε καφέ-μοβ αποικίες.

Πάντως το Herminiimonas glaciei δεν είναι το μόνο βακτήριο που γύρισε από το κρύο. Η Δρ Τζένιφερ Λάβλαντ-Κούρτζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας που υπογράφει τη νέα μελέτη, είχε ανακαλύψει νωρίτερα στην ίδια περιοχή το Chryseobacterium greenlandensis, το οποίο επίσης άντεξε στον πάγο για 120.000 χρόνια.

Η μελέτη τέτοιων οργανισμών ίσως προσφέρει στους επιστήμονες ενδείξεις για τις μορφές ζωής που κρύβονται σε αφιλόξενα σημεία της Γης, ή ακόμα για τους οργανισμούς που ίσως εξελίσσονται σε πλανήτες που δεν μοιάζουν με το δικό μας.

Τα κατορθώματα του Herminiimonas glaciei περιγράφονται στο International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology.

Newsroom ΔΟΛ

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Η δυναστεία των αρουραίων διήρκεσε 229 χρόνια. Ο αδηφάγος εισβολέας ξεπαστρέφηκε!


Η άγρια ζωή μπορεί επιτέλους να επιστρέψει στο Νησί των Αρουραίων στην Αλάσκα, δύο και πλέον αιώνες μετά την άφιξη των πρώτων αδηφάγων τρωκτικών.

Οι αμερικανικές αρχές χρειάστηκαν 2,5 εκατ. δολάρια για να ξεπαστρέψουν τον εισβολέα.

Από το 1780 το απομακρυσμένο νησί βρισκόταν υπό την κατοχή των νορβηγικών αρουραίων, γνωστών και ως καφέ αρουραίων, των οποίων οι πρόγονοί είχαν προλάβει να πηδήξουν από ένα ιαπωνικό πλοίο που βούλιαξε λίγο έξω από τις ακτές.

Το μεγάλο θύμα της εισβολής ήταν τα άγρια πουλιά του νησιού, καθώς οι αρουραίοι έτρωγαν κάθε εκτεθειμένο αβγό ή νεοσσό.

Η επιχείρηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ, σε συνεργασία με τις οργανώσεις Nature Conservancy και Island Consevation, ήταν ένα από τα πλέον φιλόδοξα σχέδια για την απομάκρυνση ξενόφερτων, ή ξενικών, ειδών από φυσικά οικοσυστήματα.

Όπως εξήγησε στο Reuters η αμερικανική Υπηρεσία Ιχθύων και Αγριας Ζωής, το περασμένο φθινόπωρο οι υπεύθυνοι της επιχείτησης πέρασαν μια εβδομάδα ρίχνοντας ποντικοφάρμακο από ελικόπτερο.

Οι αρουραίοι είναι τώρα άφαντοι και αρκετά είδη πτηνών άρχισαν να επιστρέφουν στο νησί των 26 τετραγωνικών χιλιομέτρων-ανάμεσά τους η βουνοχιονόκοτα και ο πετρίτης.

Οι υπηρεσίες θα πρέπει τώρα να παρακολουθούν την κατάσταση για τα επόμενα δύο χρόνια πριν κηρύξουν και επίσημα το νησί απαλλαγμένο από τους αρουραίους.

Newsroom ΔΟΛ

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009