Μούρα και καρύδια εναντίον άνοιας

Μούρα και καρύδια εναντίον Αλτσχάιμερ
Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
ΛΟΝΔΙΝΟ Ερευνητική ομάδα του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ ανακάλυψε ότι η ημερήσια κατανάλωση μούρων λειτουργεί ευεργετικά στην υγεία του εγκεφάλου. Ειδικότερα, οι επιστήμονες διεπίστωσαν ότι τα μούρα περιορίζουν τα συμπτώματα της γήρανσης του εγκεφάλου.

Οπως φαίνεται, τα μούρα εμποδίζουν την εξασθένηση των εγκεφαλικών κυττάρων που συνδέονται με τους μηχανισμούς της μνήμης. Το μυστικό των μούρων είναι τα ανθοκυανίδια, αντιοξειδωτικές ουσίες που έχουν πλήθος ευεργετικών ιδιοτήτων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Εκτός από τη νόσο Αλτσχάιμερ οι ουσίες αυτές έχει διαπιστωθεί ότι προστατεύουν από καρδιοπάθειες, καρκίνο και διαβήτη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ανάλογη δράση με τα μούρα όσον αφορά την προστασία της εγκεφαλικής λειτουργίας είναι πιθανό να έχουν και τα καρύδια.

Ταυτόχρονα, ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριδας ανακάλυψε ότι μια πρωτεΐνη που παράγει σε αφθονία ο ανθρώπινος οργανισμός όταν νοσεί από αρθρίτιδα μπορεί να εμποδίσει την εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ. Στα πειράματα που έγιναν σε ποντίκια με προβλήματα μνήμης διαπιστώθηκε ότι η χορήγηση της πρωτεΐνης GΜ-CSF είχε ευεργετικά αποτελέσματα στα προβλήματα που αντιμετώπιζαν. Τώρα οι ερευνητές θέλουν να διαπιστώσουν αν η πρωτεΐνη έχει ανάλογη δράση και στους ανθρώπους.

ΠΗΓΗ: Το Βήμα Τετάρτη 25 Αυγ. 2010

Ενημερωθείτε και προστατευθείτε από τον ιό του Δυτικού Νείλου.

Ιός του Δυτικού Νείλου: Ενημερωθείτε και προστατευθείτε


ΠΗΓΗ: health.in.gr
Συνολικά 16 περιστατικά εγκεφαλίτιδας στην περιοχή της Μακεδονίας οφείλονται στον ιό του Δυτικού Νείλου, σύμφωνα με την Αννα Παππά, αναπληρώτρια καθηγήτρια Μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ και υπεύθυνη του Εργαστηρίου Αναφοράς Ραμποϊών.
Αρκετοί συμπολίτες μας έχουν θορυβηθεί και ανησυχούν για τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την υγεία μας, μετά από λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.) δίνει σύντομες και εύστοχες απαντήσεις στις απορίες του κοινού, σχετικά με τη νέα αυτή απειλή για τη δημόσια υγεία.


Τι είναι η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;
Η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου(West Nile virus, WNV) είναι νόσημα πουμεταδίδεται κυρίως από τσίμπημα κουνουπιού, και προσβάλλει ζώα (άγρια πτηνά,άλογα) και τον άνθρωπο.

Πώς μεταδίδεται η λοίμωξη από ιό του Δυτικού Νείλου;
Μολυσμένα κουνούπια: Ο κύριος τρόπος μετάδοσης είναι μέσω τσιμπήματος μολυσμένου κουνουπιού (συνήθως το κοινό κουνούπι). Τα κουνούπια μολύνονται από άρρωστα πτηνά ή άλλα ζώα (π.χ. άλογα).
Μεταγγίσεις, μεταμοσχεύσεις. Σε πολύ μικρό αριθμό περιπτώσεων έχειαναφερθεί μετάδοση του ιού από μεταμόσχευση οργάνου, μετάγγιση αίματοςκαι σπάνια από την μητέρα στο έμβρυο (συγγενής λοίμωξη).
Ο ιός δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Δεν μεταδίδεται μέσω της συνήθους κοινωνικής (π.χ. άγγιγμα, φιλί), σεξουαλικής ή άλλης επαφής.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου;

Το 80% των ατόμων που μολύνονται παραμένουν ασυμπτωματικοί, το 20% εμφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στα 100 ασθενείς (<1%) εμφανίζουν σοβαρή κλινικήνόσο που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Ασυμπτωματική λοίμωξη: Το 80% (4 στα 5) των ατόμων που μολύνονται δενεκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.
Ήπια νόσος: Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν ήπια συμπτωματολογία, όπως πυρετό, πονοκέφαλο, αδυναμία, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις, εμέτους και μερικές φορές δερματικά εξανθήματα (στον κορμό) και διόγκωση των λεμφαδένων. Τα συμπτώματαφεύγουν σε 4-7 ημέρες χωρίς να αφήσουν κατάλοιπα.
Σοβαρή μορφή νόσου: Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου (εγκεφαλίτιδα/μηνιγγίτιδα). Τα συμπτώματα της σοβαρής νόσου περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, υψηλό πυρετό, δυσκαμψία αυχένα, απάθεια, αποπροσανατολισμό, κώμα, τρόμος, σπασμούς, μυϊκή αδυναμία και παράλυση.

Πόσο σύντομα εμφανίζονται τα συμπτώματα;
Μετά το τσίμπημα του κουνουπιού μεσολαβούν συνήθως 2-14 ημέρες (χρόνοςεπώασης) μέχρι την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Πόσο διαρκούν τα συμπτώματα από τον ιό του Δυτικού Νείλου;
Συνήθως διαρκούν μερικές μέρες, αν και μερικές φορές η διάρκεια είναι μεγαλύτερη. Τα συμπτώματα της σοβαρής μορφής της νόσου (εγκεφαλίτιδα/μηνιγγίτιδα) μπορεί να διαρκέσουν μερικές εβδομάδες.

Πώς θεραπεύεται η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου;
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τη λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου. Στις ηπιότερες περιπτώσεις ο πυρετός και τα άλλα συμπτώματα περνούν μόνα τους, ενώ στα πιο σοβαρά περιστατικά που χρειάζεται να νοσηλευτούν χορηγείται υποστηρικτική θεραπεία (χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, πιθανή εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας για μηχανική αναπνευστική υποστήριξη κ.λπ.).

Υπάρχει εμβόλιο για τον ιό του Δυτικού Νείλου;
Δεν υπάρχει προς το παρόν διαθέσιμο εμβόλιο έναντι του ιού.

Γιατί λέγεται ιός του Δυτικού Νείλου;
Ονομάσθηκε έτσι, γιατί αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στην επαρχία του Δυτικού Νείλου στην Ουγκάντα το 1937.

Σε ποιες χώρες υπάρχουν κρούσματα του Δυτικού Νείλου;
Κρούσματα και επιδημίες λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου σε ανθρώπους και ζώα έχουν εκδηλωθεί στην Αφρική, την Ασία, τη Μ. Ανατολή (Ισραήλ), την Ευρώπη, την Αυστραλία, ενώ το 1999 αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, όπου μέχρι και σήμερα έχει καταγραφεί μεγάλος αριθμός κρουσμάτων και η νόσος πλέον ενδημεί.
Από το 1996, μετά την πρώτη μεγάλη επιδημία στη Ρουμανία, έχουν αναφερθεί σποραδικά κρούσματα σε ανθρώπους σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ρουμανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Τσεχία, Πορτογαλία, Γαλλία και Ισπανία). Σημειώνεται ότι στη Ρουμανία εμφανίζονται κρούσματα σε ανθρώπους σε ετήσια βάση. Το 2009 εμφανίστηκαν σποραδικά κρούσματα στην Ιταλία και εφέτος (2010) στην Πορτογαλία.
Εξάλλου σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες εμφανίζονται περιστασιακά κρούσματα σε άλογα και άγρια πτηνά και διαπιστώνεται η μόλυνση των κουνουπιών.

Υπάρχει πιθανότητα να μολυνθώ αν κάνω μετάγγιση αίματος ή μεταμόσχευση;
Παρότι υπάρχουν κάποιες μεμονωμένες αναφορές για μετάδοση του ιού με αυτό τον τρόπο, θεωρείται πολύ σπάνιος τρόπος μετάδοσης.

Τι μπορώ να κάνω για να αποφύγω τη μόλυνση;
1)Να αποφεύγω τα τσιμπήματα των κουνουπιών
2)Χρήση εντομοαπωθητικών στο ακάλυπτο δέρμα και πάνω από τα ρούχα. Χρησιμοποιούνται δραστικές ουσίες, μεταξύ των οποίων το DEET (Ν,Ν διεθυλο-μετα-τολουαμίδη), ικαριδίνη ή πικαριδίνη (Picaridin (KBR 3023)) και φυσικές ουσίες όπως αιθέρια έλαια ευκαλύπτου (που όμως έχουν σχετικά μειωμένη εντομοαπωθητική δράση). Ο χρόνος δράσης των εντομοαπωθητικών ουσιών κυμαίνεται από 1 έως 4-5 ώρες.
Για τα εντομοαπωθητικά που περιέχουν DEET προτιμώνται τα σκευάσματα με συγκέντρωση 30-50% για τους ενήλικες και 10-30% για τα παιδιά. Δεν υπάρχει αντένδειξη για τη χρήση σε εγκύους και θηλάζουσες μητέρες, ενώ δεν συστήνεται η χρήση τους στα βρέφη μέχρι 2 μηνών. Τα εντομοαπωθητικά προϊόντα πρέπει να επαλείφονται μετά τα αντιηλιακά, και δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με το στόμα, τα μάτια και το βλεννογόνο της μύτης. Σε όλες τις περιπτώσεις, πρέπει να ακολουθούνται οι οδηγίες του κατασκευαστή.
Χρήση εντομοκτόνων στον αέρα. Περιέχουν πυρεθρινοειδή (π.χ. περμεθρίνη), ουσίες που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα των εντόμων και τα αποπροσανατολίζουν. Κυκλοφορούν στο εμπόριο στις εξής μορφές: αερόλυμα (αεροζόλ), ταμπλέτες, εξατμιζόμενο διάλυμα, σπιράλ («φιδάκια») κλπ. Πρέπει να τηρούνται οι οδηγίες του κατασκευαστή. Δεν πρέπει να εφαρμόζονται στο δέρμα.
3)Προσοχή κατά τις σημαντικότερες ώρες έκθεσης στα τσιμπήματα. Τα περισσότερα είδη κουνουπιών που μεταφέρουν τον ιό τσιμπούν από το σούρουπο μέχρι το χάραμα.
Χρήση κατάλληλων ενδυμάτων. Ρούχα που καλύπτουν όσο περισσότερο γίνεται το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια). Πιο αποτελεσματικά είναι τα ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα.
4)Συχνά λουτρά καθαριότητας για την απομάκρυνση του ιδρώτα.
5)Να αποφεύγω τα κουνούπια στο σπίτι
Αντικουνουπικά πλέγματα (σίτες που εμποδίζουν την δίοδο κουνουπιών) στα ανοίγματα του σπιτιού (π.χ. παράθυρα, φεγγίτες, αεραγωγοί τζακιού) και περιοδικός έλεγχος και συντήρησή τους.
Χρήση κουνουπιέρας σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα κουνουπιών ή σε περιπτώσεις που αντενδείκνυται η χρήση άλλων προστατευτικών μέσων (όπως χρήση εντομοαπωθητικών από θηλάζουσες μητέρες και βρέφη). Είναι πιο αποτελεσματικές, όταν είναι εμβαπτισμένες σε εντομοαπωθητικό.
6)Απομάκρυνση του στάσιμου νερού από λεκάνες, βάζα, γλάστρες, παλιά λάστιχα, υδρορροές και άλλα μέρη του κήπου, ώστε να μην έχουν πρόσβαση τα κουνούπια σε λιμνάζοντα νερά που αποτελούν σημεία εναπόθεσης των αυγών τους. Σημειώνεται ότι ακόμα και το έδαφος που παραμένει για μεγάλα διαστήματα υγρό μπορεί να αποτελέσει σημείο εναπόθεσης αυγών.
7)Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών. Ο δροσερός αέρας μειώνει τη δραστηριότητά των κουνουπιών, αλλά δεν τα σκοτώνει. Η χρήση ανεμιστήρων (ιδίως οροφής) δυσχεραίνει την προσέγγιση των εντόμων.
8)Καλό κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών (σημεία που βρίσκουν καταφύγιο ενήλικα κουνούπια).
9)Χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια).

Two Birds, το ένα με μηχανές.

Επιλεγμένα θέματα Βιολογίας Γ λυκ. θετ. από Τα Νέα.

Η τεχνολογία του ανασυνδυασμένου DNA δίνει στον άνθρωπο την ικανότητα:
Να παράγει βελτιωμένες ποικιλίες φυτών και ζώων, να παράγει ανθρώπινες πρωτεϊνες, να μελετά την αλληλουχία του DNA.

Από τη μειωτική διαίρεση προκύπτουν γαμέτες (που έχουν 1 χρωματίδα από κάθε ζεύγος ομολόγων χρωμοσωμάτων)

Από μια διασταύρωση προκύπτουν 100 θηλυκοί και 50 αρσενικοί απόγονοι (αναλογία φύλου 2:1). Το γεγονός αυτό εξηγείται από την ύπαρξη θνησιγόνου γονιδίου που είναι: (φυλοσύνδετο υπολειπόμενο)

Ποια η χρησιμότητα των μονοκλωνικών αντισωμάτων ως ανοσοδιαγνωστικά;

Να διατυπώσετε το 2ο νόμο του Mendel.

Ποιες οι προϋποθέσεις για εφαρμογή γονιδιακής θεραπείας;

Η συνέχεια, όλα τα θέματα και οι απαντήσεις στις εικόνες πάνω.

Αύριο να βγει ο καθένας μας με δώδεκα ζευγάρια βόδια τη γη αυτή να οργώσει την αιματοποτισμένη

Ἄγγελος Σικελιανός
Πνευματικὸ Ἐμβατήριο
Στίχοι: Ἄγγελος Σικελιανός. Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.

Σὰν ἔριξα καὶ τὸ στερνὸ δαυλὶ στὸ φωτογώνι,
(δαυλὶ τῆς ζωῆς μου τῆς κλεισμένης μέσ᾿ τὸ χρόνο)
στὸ φωτογώνι τῆς καινούργιας λευτεριᾶς σου, Ἑλλάδα,
μοῦ ἀναλαμπάδιασε ἄξαφνα ἡ ψυχὴ σὰν νἆταν
ὅλο χαλκὸς τὸ διάστημα, ἢ ὡς νἆχα, τ᾿ ἅγιο κελὶ
Τοῦ Ἡράκλειτου τριγύρα μου, ὅπου, χρόνια,
γιὰ τὴν Αἰωνιότη ἔχαλκευσε τοὺς λογισμούς του
καὶ τοὺς κρεμνουσε ὡς ἅρματα στῆς Ἔφεσος τὸ Ναό...

Γιγάντιες σκέψεις, σὰ νέφη πύρινα ἢ νησιὰ πορφυρωμένα
σὲ μυθικὸν ἡλιοβασίλεμα, ἄναβαν στὸ νοῦ μου,
τὶ ὅλη μου καίονταν μονομιᾶς ἡ ζωὴ στὴν ἔγνοια
τῆς καινούργιας λευτεριᾶς Σου, Ἑλλάδα. γι᾿ αὐτὸ δὲν εἶπα:
Τοῦτο εἶναι τὸ φῶς τῆς νεκρικῆς πυρᾶς μου...

Δαυλὸς τῆς Ἱστορίας Σου, ἔκραξα εἶμαι, καὶ νά,
ἂς καεῖ σὰν δάδα τὸ ἔρμο μου κουφάρι, μὲ τὴν δάδα τούτην,
ὀρθὸς πορεύοντας, ὡς μὲ τὴν ὕστερη ὥρα,
ὅλες νὰ φέξουν τέλος οἱ γωνιὲς τῆς οἰκουμένης,
ν᾿ ἀνοίξω δρόμο στὴν ψυχή, στὸ πνεῦμα, στὸ κορμί Σου, Ἑλλάδα.

Εἶπα, καὶ ἐβάδισα
κρατώντας τ᾿ ἀναμμένο μου συκώτι στὸν Καύκασό Σου,
καὶ τὸ κάθε πάτημά μου ἦταν τὸ πρῶτο,
κι ἦταν, θάρρευα, τὸ τελευταῖο,
τὶ τὸ γυμνό μου πόδι ἔπατει μέσα στὰ αἵματά Σου,
τί τὸ γυμνό μου πόδι ἐσκονταυε στὰ πτώματά Σου,
γιατὶ τὸ σῶμα, ἡ ὄψη μου, ὅλο μου τὸ πνεῦμα καθρεφτιζόταν,
σὰ σὲ λίμνη, μέσα στὰ αἱματά Σου.

Ἐκεῖ, σὲ τέτοιον ἄλικο καθρέφτη. Ἑλλάδα, καθρέφτη ἀπύθμενο,
καθρέφτη τῆς ἀβύσσου, τῆς Λευτεριᾶς Σου καὶ τῆς δίψας Σου,
εἶδα τὸν ἑαυτό μου βαρὺ ἀπὸ κοκκινόχωμα πηλὸ πλασμένο,
καινούργιο Ἀδὰμ τῆς πιὸ καινούργιας Πλάσης
ὅπου νὰ πλάσουνε γιὰ Σένα μέλλει. Ἑλλάδα.

Κι εἶπα:
Τὸ ξέρω, ναὶ ποὺ κι οἱ Θεοί Σου,
οἱ Ὀλύμπιοι χθόνιο τώρα γίνανε θεμέλιο,
γιατὶ τοὺς θάψαμε βαθειὰ βαθειά, νὰ μὴν τοὺς βροῦν οἱ ξένοι.
Καὶ τὸ θεμέλιο διπλὸ στέριωσε κι᾿ ἐτριπλοστεριωσε
ὅλο μ᾿ ὅσα οἱ ὀχτροί μας κόκαλα σωριάσανε ἀποπάνω...
κι᾿ ἀκόμα ξέρω πὼς γιὰ τὶς σπονδὲς καὶ τὸ τάμα
τοῦ νέου Ναοῦ π᾿ ὀνειρευτήκαμε γιὰ Σένα, Ἑλλάδα,
μέρες καὶ νύχτες τόσα ἀδέλφια σφάχτηκαν ἀνάμεσά τους,
ὅσα δὲ σφάχτηκαν ἀρνιὰ ποτὲ γιὰ Πάσχα...

Μοίρα, κι ἡ Μοίρα Σου ὡς τὰ τρίσβαθα
δική μου κι᾿ ἀπ᾿ τὴν Ἀγάπη, ἀπ᾿ τὴ μεγάλη δημιουργὸ Ἀγάπη
νὰ ποὺ ἡ ψυχή μου ἐσκλήρυνεν,
ἐσκλήρυνε καὶ μπαίνει ἀκέρια πιὰ μέσα στὴ λάσπη
καὶ μέσ᾿ τὸ αἷμα Σου, νὰ πλάσῃ τὴ νέα καρδιὰ
ποὺ χρειάζεται στὸ νιό Σου ἀγώνα, Ἑλλάδα.
Τὴ νέα καρδιὰ ποὺ κιόλας ἔκλεισα στὰ στήθη
καὶ κράζω σήμερα μ᾿ αὐτὴ πρὸς τοὺς συντρόφους ὅλους.

Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα,
ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Τὶ, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη,
κι ἄ, ἰδέτε χώθηκε τ᾿ ἀξόνι του βαθειὰ μέσ᾿ τὸ αἷμα.
Ὀμπρός, παιδιά, καὶ δὲ βολεῖ μονάχος ν᾿ ἀνέβῃ ὁ ἥλιος,
σπρῶχτε μὲ γόνα καὶ μὲ στῆθος νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὴ λάσπη,
σπρῶχτε μὲ στῆθος καὶ μὲ γόνα νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὸ γαῖμα.
Δέστε, ἀκουμπᾶμε ἀπάνω τοῦ ὁμοαίματοι ἀδελφοί του.
Ὀμπρός, ἀδέλφια, καὶ μᾶς ἔζωσε μὲ τὴ φωτιά του,
ὀμπρός, ὀμπρὸς κι ἡ φλόγα του μᾶς τύλιξε ἀδελφοί μου.

Ὀμπρὸς οἱ δημιουργοί.. Τὴν ἀχθοφόρα ὁρμή Σας,
στυλῶστε μὲ κεφάλια καὶ μὲ πόδια, μὴ βουλιάξει ὁ ἥλιος.
Βοηθᾶτε με κι ἐμένανε ἀδελφοί, νὰ μὴ βουλιάξω ἀντάμα..
Τὶ πιὰ εἶν᾿ ἀπάνω μου καὶ μέσα μου καὶ γύρα.
Τὶ πιὰ γυρίζω σ᾿ ἕναν ἅγιον Ἴλιγγο μαζί του...
Χίλια καπούλια ταῦροι τοῦ κρατᾶν τὴ βάση, δικέφαλος ἀητός·
κι ἀπάνω μου τινάζει τὶς φτεροῦγες του καὶ βογγάει ὁ σάλαγός του,
στὴν κεφαλή μου πλάι καὶ μέσα στὴν ψυχή μου.
καὶ τὸ μακριὰ καὶ τὸ σιμὰ γιὰ μένα πιὰ εἶν᾿ ἕνα...
Πρωτάκουστες βαρεῖες μὲ ζώνουν Ἁρμονίες,
ὀμπρός, σύντροφοι, βοηθᾶτε νὰ σηκωθεῖ νὰ γίνει ὁ ἥλιος πνεῦμα.

Σιμώνει ὁ νέος ὁ Λόγος π᾿ ὅλα θὰ τὰ βάψῃ,
στὴ νέα του φλόγα. νοῦ καὶ σῶμα. ἀτόφιο ἀτσάλι...
Ἡ γῆ μας ἀρκετὰ λιπάστηκε ἀπὸ σάρκα ἀνθρώπου...
παχιὰ καὶ καρπερά, νὰ μὴν ἀφήσουνε τὰ σώματά μας
νὰ ξεραθοῦν ἀπ᾿ τὸ βαθὺ τοῦτο λουτρὸ τοῦ αἵμα του πιὸ πλούσιο,
πιὸ βαθὺ κι ἀπ᾿ ὅποιο πρωτοβρόχι.
Αὔριο νὰ βγεῖ ὁ καθένας μας μὲ δώδεκα ζευγάρια βόδια
τὴ γῆ αὐτὴ νὰ ὀργώσει τὴν αἱματοποτισμενη...
Ν᾿ ἀνθίση ἡ δάφνη ἀπάνω της καὶ δέντρο ζωῆς νὰ γένη,
καὶ ἡ Ἄμπελός μας νὰ ἁπλωθεῖ ὡς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης...

Ἔτσι, σὰν ἔριξα καὶ τὸ στερνὸ δαυλὶ στὸ φωτογώνι
(δαυλὶ τῆς ζωῆς μου τῆς κλεισμένης μέσ᾿ τὸ χρόνο)
στὸ φωτογώνι τῆς καινούργιας Λευτεριᾶς Σου, Ἑλλάδα
ἀναψυχώθηκε ἄξαφνα τρανὴ ἡ κραυγή μου, ὡς νἆταν
ὅλο χαλκὸς τὸ διάστημα ἢ ὡς νἆχα τ᾿ ἅγιο κελὶ
τοῦ Ἠράκλειτου τριγύρα μου, ὅπου, χρόνια,
γιὰ τὴν Αἰωνιότη ἐχάλκευε τοὺς στοχασμούς του
καὶ τοὺς κρεμνοῦσε ὡς ἅρματα στῆς Ἔφεσος τὸ ναὸ
ὡς Σᾶς ἔκραζα σύντροφοι.

Ψάχνοντας για σπαράγγια

Κουνούπια σε ρόλο εμβολιαστών.

Κώνωψ ο επωφελής

«Μεταλλαγμένα» κουνούπια θα δρουν ως ιπτάμενα εμβόλια

Ιατρικά κουνούπια «θα μας εμβολιάζουν χωρίς καν να το προσέχουμε»

Ερευνητές στην Ιαπωνία τελειοποιούν γενετικά τροποποιημένα κουνούπια που με το τσίμπημά τους θα εμβολιάζουν δωρεάν τον πληθυσμό αναπτυσσόμενων χωρών. Τα πειράματα ξεκίνησαν με την ασθένεια της λεϊσμανίασης και στο μέλλον θα επεκταθούν στην ελονοσία.

Τα «μεταλλαγμένα» κουνούπια στα εργαστήρια του Ιατρικού Πανεπιστημίου Τζίσι, βόρεια του Τόκιο, παράγουν στο σάλιο τους μια πρωτεΐνη του πρωτόζωου της λεϊσμανίαση, μιας ασθένειας που προκαλεί μεγάλα, επώδυνα έλκη στο δέρμα και μπορεί να γίνει θανατηφόρος.

Οι άνθρωποι που δέχονται τσιμπήματα του γενετικά τροοποποιημένου κουνουπιού αναπτύσσουν αντισώματα κατά της πρωτεΐνης και σταδιακά αποκτούν ανοσία, όπως συμβαίνει και με τα συμβατικά εμβόλια.

Οι πρώτες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια και έδειξαν ότι τα «ιπτάμενα εμβόλια» πράγματι διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Insect Molecular Biology.

Το καλό με αυτά τα φαρμακευτικά έντομα «είναι ότι δεν χρεώνουν για τον εμβολιαμό» αστειεύτηκε ο Σιγκέτο Γιοσίντα, επικεφαλής της μελέτης, μιλώνας στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. «Θα εμβολιαζόμασταν χωρίς καν να το προσέξουμε. Δεν θα χρειαζόταν να παίρνουμε οποιοδήποτε φάρμακο, ούτε να παρουσιαζόμαστε σε συγκεκριμένες υπηρεσίες για μαζικό εμβολιασμό» επισήμανε.

Ο ερευνητής παραδέχεται πάντως ότι αυτή η προσέγγιση εγείρει και ηθικά ερωτήματα, αφού ο εμβολιασμός ουσιαστικά θα γινόταν χωρίς τη συγκατάθεση των πολιτών.

Η τεχνολογία θα μπορούσε να γίνει διαθέσιμη σε περίπου δέκα χρόνια από σήμερα, «ωστόσο το κατά πόσο η κοινωνία θα την αποδεχτεί είναι άλλο ζήτημα» διευκρίνισε ο Δρ Γιοσίντα.

Η ομάδα του θα συνεχίσει τώρα τα πειράματα με το παράσιτο της ελονοσίας που μεταδίδουν τα ίδια τα κουνούπια, για το οποίο σήμερα δεν υπάρχει εμβόλιο.

Newsroom ΔΟΛ

Τοξικό βακτήριο έβαψε κόκκινη τη λίμνη Ζηρού

Καμπανάκι για τοξικό βακτήριο

Πολλαπλασιάζεται την άνοιξη και απαντάται κυρίως στη Β. Ευρώπη. Τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου εξετάζει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ενώ συνιστά να μην καταναλώνονται τα ψάρια της λίμνης.

Η λίμνη βάφτηκε κόκκινη. Στη δεύτερη μεγαλύτερη σε βάθος λίμνη της χώρας μας -πρώτη είναι η Τριχωνίδα-, αυτή του Ζηρού, στα όρια Αρτας - Πρέβεζας, το νερό βάφεται κόκκινο κάθε άνοιξη, εξαιτίας ενός επικίνδυνου, τοξικού κυανοβακτηρίου, το οποίο απαντάται στη βόρεια Ευρώπη και για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις στα νότια της «γηραιάς ηπείρου».

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων παρακολουθεί την κατάσταση -ύστερα από ανάθεση της Νομαρχίας Πρέβεζας- και αναζητεί τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου, ενώ παράλληλα συνιστά στους κατοίκους του Δήμου Φιλιππιάδας Πρέβεζας να μη ψαρεύουν και να μην καταναλώνουν τα ψάρια της λίμνης, καθώς στους ιστούς τους ανιχνεύτηκαν υψηλά ποσοστά τοξινών, επικίνδυνων για την υγεία.

«Το κυανοβακτήριο Planktothrix rubescens δεν είναι σπάνιο στη χώρα μας, καθώς απαντάται και σε άλλες λίμνες, ωστόσο οι συγκεντρώσεις του και η ταχύτητα με την οποία πολλαπλασιάζεται στη λίμνη του Ζηρού είναι πρωτοφανείς. Εκτιμούμε ότι ήρθε εδώ από άλλες λίμνες, όπου εμφανίζεται τακτικά, ίσως της Αιτωλοακαρνανίας, με αλιευτικά εργαλεία ή δίχτυα», είπε στο «Εθνος» ο καθηγητής Τεχνολογίας Eλέγχου και Προστασίας Περιβάλλοντος του τμήματος Χημείας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Τριαντάφυλλος Aλμπάνης.

Το σοβαρότατο πρόβλημα της τοξικής λίμνης του Ζηρού θα παρουσιαστεί σε ειδική ημερίδα που διοργανώνει η Νομαρχία Πρέβεζας την ερχόμενη Τρίτη στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φιλιππιάδας.

Σύμφωνα με τον κ. Αλμπάνη, το τοξικό κυανοβακτήριο Planktothrix rubescens αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες με μεγάλη ηλιοφάνεια και υψηλή θερμοκρασία του νερού. Εντοπίζεται σε μεγάλες εκρήξεις την άνοιξη όπου για τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες η λίμνη του Ζηρού είναι κατακόκκινη, τα νερά θολά και η ζωή στα πρώτα μέτρα βάθους εξαφανίζεται. Το κυανοβακτήριο βρίσκεται σε βάθος 25 μέτρων και στην πλήρη του ανάπτυξη φτάνει μέχρι την επιφάνεια. Το μεγάλο βάθος της λίμνης (φτάνει μέχρι τα 70 μέτρα) είναι ένας αποτρεπτικός παράγοντας για την καταπολέμησή του, αφού οι ειδικοί δεν βρίσκουν το κατάλληλο απολυμαντικό που θα μπορέσει να φτάσει τόσο βαθιά. «Την άνοιξη η επιφάνεια της λίμνης του Ζηρού καλύπτεται από ένα στρώμα πάχους 3 εκατοστών κόκκινου χρώματος. Αυτό είναι ασυνήθιστο για την Ελλάδα, αφού συνήθως οι εκρήξεις των κυανοβακτηρίων «βάφουν» πράσινη την επιφάνεια. Το κόκκινο χρώμα απαντάται κυρίως στη βόρεια Ευρώπη και σχετίζεται με κυανοβακτήρια υψηλής τοξικότητας. Το συγκεκριμένο, μάλιστα, βρίσκεται συχνά σε λίμνες της Ολλανδίας», μας είπε ο μοριακός βιολόγος και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Γιάννης Σαΐνης.

Το Planktothrix rubescens είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, καθώς παράγει μια τοξίνη που χαρακτηρίζεται ηπατοτοξίνη και σε μεγάλες δόσεις μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση του ήπατος, ενώ σε μικρές δόσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα σε καρκινογένεση του ήπατος.

Για τον λόγο αυτό τα όρια ασφάλειας που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι πολύ χαμηλά, για το πόσιμο νερό για παράδειγμα δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 mg/l και για την άσκηση δραστηριοτήτων στο νερό της λίμνης (κολύμβηση, κωπηλασία) τα 20 mg/l. Ωστόσο, πέρυσι τέτοιες μέρες οι ποσότητες τοξίνης που ανιχνεύτηκαν στο νερό της λίμνης του Ζηρού ήταν στα 200 mg/l.

Οι τοπικοί φορείς ξεκαθαρίζουν ότι το νερό της λίμνης δεν χρησιμοποιείται για την άρδευση, ούτε βέβαια για την ύδρευση οικισμών. Πάντως, οι επιστήμονες συνιστούν στους κατοίκους να μην ψαρεύουν και σε καμία περίπτωση, αλλά και σε καμία εποχή του χρόνου να μην καταναλώνουν ψάρια από τη λίμνη, γιατί η τοξίνη συγκεντρώνεται στους ιστούς των ψαριών και τα καθιστά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.

Μικρή, εντυπωσιακή και απίστευτα βαθιά, η λίμνη του Ζηρού βρίσκεται στην επαρχιακή οδό Αρτας - Φιλιππιάδας Πρέβεζας - Ιωαννίνων και ανήκει σε δύο δήμους της Πρέβεζας (Φιλιππιάδας, Θεσπρωτικού) και σε έναν της Αρτας (Ξηροβουνίου).

Οι γεωλόγοι έχουν αναπτύξει τη θεωρία ότι αποτελούσε λιμναίο σπήλαιο, αλλά η οροφή του κατέρρευσε πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Το όνομά της έχει σλαβική προέλευση και πιο πιθανόν είναι να προέρχεται από τη λέξη Ozero που σημαίνει λίμνη. Η διάμετρός της δεν ξεπερνά τα 1.000 μέτρα, ενώ στις όχθες της υπάρχει πυκνή βλάστηση και η νότια πλευρά της σβήνει σε μια ρηχή αμμουδιά.

Στις όχθες της μπορεί κανείς να δει ετοιμόρροπα κτίσματα που χτίστηκαν το 1955 από Αυστριακούς αρχιτέκτονες για να φιλοξενήσουν παιδιά ορφανά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο. Η Παιδόπολη του Ζηρού λειτουργούσε μέχρι το 1986 και το 1992 οι εγκαταστάσεις της χρησιμοποιήθηκαν για λίγο καιρό, προκειμένου να φιλοξενήσουν 2.000 Αλβανούς μετανάστες.

ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ

Το κόκκινο σκαθάρι απειλεί τους φοίνικες του Πεδίου του Άρεως.

Η απειλή του κόκκινου σκαθαριού

Επιχείρηση διάσωσης για τους 300 φοίνικες στο Πεδίο του Αρεως

Τα ενήλικα κόκκινα σκαθάρια έχουν μήκος γύρω στα 3 εκατοστά

Συνεργεία της υπερνομαρχίας Αθηνών-Πειραιώς επιχειρούν στο Πεδίο του Αρεως σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την εξάπλωση του κόκκινου ρυγχωτού σκαθαριού, ενός ξενόφερτου εντόμου που έχει ήδη καταστρέψει τους φοίνικες της παραλιακής λεωφόρου Ποσειδώνος και πολλών ακόμα περιοχών στην Αττική.

Η κινητοποίηση της υπερνομαρχίας έρχεται λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη αντίστοιχης επιχείρησης από την Διεύθυνση Κηποτεχνίας του δήμου Αθηναίων.

Το σκαθάρι Rhynchophorus ferrugineus, ένα κόκκινο-καφέ έντομο μήκους περίπου 3 εκατοστών, κατάγεται από την τροπική Ασία, έχει όμως εξαπλωθεί στην Αφρική και την Ευρώπη και προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές σε διάφορα είδη φοινικόδεντρων.

Γεωπόνος της υπερνομαρχίας διαπίστωσε ότι τουλάχιστον ένας από τους φοίνικες στο Πεδίο του Αρεως είχε ήδη προσβληθεί από τον ξενόφερτο κάνθαρο. Το άρρωστο δέντρο κόπηκε, τεμαχίστηκε και θάφτηκε, και τα διπλανά δέντρα ψεκάστηκαν με εντομοκτόνο, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Τα συνεργεία της υπερνομαρχίας λαμβάνουν τώρα προστατευτικά μέτρα και για τους υπόλοιπους φοίνικες του πάρκου, από τους οποίους πολλοί έχουν ηλικία αρκετών δεκαετιών.

«Δήμοι και υπουργεία οφείλουν να ενδιαφερθούν για να διασώσουν τους φοίνικες» καταλήγει η ανακοίνωση της υπερνομαρχίας.

Στην Ελλάδα, το κόκκινο σκαθάρι εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε φοίνικες Washingtonia που εισήχθησαν στο Ηράκλειο τον Μάιο του 2005 από την Αίγυπτο, καθώς και σε φοίνικες του είδους Phoenix canariensis στη χερσόνησο του νομού Ηρακλείου.

Τα θηλυκά του εντόμου γεννούν εκατοντάδες αβγά σε οπές ή πληγές του φοίνικα. Όταν εκκολαφθούν, οι προνύμφες (ένθετη αριστερά) ανοίγουν στοές στο εσωτερικό του φοίνικα, οι οποίες φτάνουν σε μήκος ακόμα και το ένα μέτρο και προκαλούν τελικά το θάνατο του δέντρου.

Οι βλάβες δεν γίνονται ορατές παρά μόνο στα τελικά στάδια της προσβολής, όταν τα φύλλα του φοίνικα αρχίζουν να γέρνουν και να πέφτουν. Ωστόσο οι ήχοι που παράγουν οι κάμπιες καθώς καταστρέφουν το ξύλο μπορεί να γίνουν αντιληπτοί αν κανείς ακουμπήσει το αφτί του στο δέντρο.

Στην Αττική, η επέλαση του εντόμου ξεκίνησε από τις περιοχές του Ελληνικού, της Γλυφάδας και της Βουλιαγμένης και επεκτάθηκε σε όλο το νομό -φοινικόδεντρα έχουν καταστραφεί ολοσχερώς ακόμα και στον Ωρωπό.

Newsroom ΔΟΛ

Διαδραστικός Πίνακας ο Διάδοχος του ΜαυροΠράσινοΠίνακα;

Γεωγραφία και διαδραστικοί πίνακες

Σαλέεπ σαλεεπ!

Ένα επάγγελμα που εκλείπει
«Μητσάρας», ο τελευταίος των σαλεπιτζήδων στα Γιάννινα
Σερβίρει το παραδοσιακό ρόφημα σ’ εκείνους που ξέρουν!

Γράφει: Κώστας Αγόρης στον ΠΡΩΙΝΟ ΛΟΓΟ των Ιωαννίνων

Οι φίλοι και οι πελάτες του τον ξέρουν ως «Μητσάρα»! Έτσι τον φωνάζουν στο δρόμο για να σταματήσει και να πάρουν το αχνιστό σαλέπι που κουβαλάει με το μηχανάκι του. Το παραδοσιακό αυτό ρόφημα με τις θεραπευτικές ιδιότητες που κάποτε αποτελούσε αγαπημένη χειμωνιάτικη συνήθεια των Γιαννιωτών.
Σήμερα ο κ. Δημήτριος Χαρίσης είναι ο τελευταίος επαγγελματίας του είδους στην πόλη. Κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και μία δεκαετία περίπου. Κάθε πρωί, απ’ τα μέσα του Οκτώβρη και μέχρι τα τέλη Απριλίου «οργώνει» τις γειτονιές και τους δρόμους των Ιωαννίνων πουλώντας σε καταστήματα και περαστικούς ζεστό, γνήσιο σαλέπι που το φτιάχνει ο ίδιος και είναι ό,τι πρέπει για όσους υποφέρουν από κρύωμα, για εκείνους που έχουν τον λαιμό τους, αλλά και για το στομάχι!
Βροχή, κρύο, χιόνι, τίποτε δεν σταματάει τον «Μητσάρα», που για να εξασφαλίσει το μεροκάματο, πρέπει ανεξαρτήτως συνθηκών να κάνει καθημερινά το συνηθισμένο του δρομολόγιο στην πόλη. Αυτή η δυσκολία του επαγγέλματος είναι πιθανώς και η αιτία που αποθαρρύνει τους νέους απ’ το να ασχοληθούν μ’ αυτό. «Οι νέοι δεν ανακατεύονται με τέτοιες ιστορίες», τονίζει ο κ. Χαρίσης μιλώντας στον «Π.Λ.» για την ξεχωριστή αυτή δουλειά που έχει επιλέξει.

ΑΠΟ ΒΟΛΒΟΥΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΟΥ
Το σαλέπι παρασκευάζεται από τους βολβούς ενός λουλουδιού το οποίο φύεται σε σκιερά μέρη και κοντά σε νερό. Πρόκειται για μία ορχιδέα, το «σερνικοβότανο», όπως είναι γνωστή στην περιοχή μας. Σύμφωνα με τον κ. Χαρίση υπάρχουν 15 περίπου είδη αυτού του λουλουδιού, όμως ο ίδιος επιλέγει να μαζεύει τρία απʼ αυτά από την περιοχή του Ζαγορίου. «Δεν τα βρίσκεις εύκολα, θέλει ψάξιμο. Και όταν βρεις το λουλούδι, πρέπει να σκάψεις για να βγάλεις το βολβό», όπως λέει.
Ο ίδιος φτιάχνει το σαλέπι βράζοντας τους βολβούς με λίγη ζάχαρη κάθε πρωί, από τις 5:30 περίπου και στις 7:30 ξεκινάει την διαδρομή του που κρατάει ως το μεσημέρι.

ΠΟΙΟΙ ΠΙΝΟΥΝ ΣΑΛΕΠΙ…
Ποιοι όμως είναι εκείνοι που πίνουν σήμερα το παραδοσιακό αυτό ρόφημα; Πρόκειται κυρίως για Γιαννιώτες από 50 ετών και πάνω, όπως λέει ο «Μητσάρας», οι οποίοι το ήξεραν από παλιά. Οι νέοι δεν το ξέρουν και προτιμούν άλλα ροφήματα όπως ο καφές. Ωστόσο, έχει αποκτήσει τελευταία και κάμποσους νεαρούς πελάτες που έτυχε να δοκιμάσουν μία φορά το σαλέπι και το έχουν κάνει συνήθεια. «Όταν με βλέπουν στο δρόμο μου φωνάζουν από μακριά, Μητσάρα σταμάτα, θέλουμε σαλέπι», λέει γελώντας.

ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ
Σταθερή πελατεία του, σε καθημερινή βάση οι ντόπιοι καταστηματάρχες, 50 περίπου στον αριθμό, οι οποίοι περιμένουν κάθε πρωί στο μαγαζί το σαλέπι τους. Μετά τους μόνιμους πελάτες ο κ. Χαρίσης ξεκινά το δρομολόγιο σε κεντρικά σημεία της πόλης, απ’ την Καλούτσιανη και την Αρχιεπ. Μακαρίου, στην πλατεία Πάργης τη Ν. Ζέρβα, την Αβέρωφ, την Παπανδρέου την Ανεξαρτησίας και φτάνει ως την Λιμνοπούλα! Όλα αυτά με πρόγραμμα. Στο Γυαλί Καφενέ, για παράδειγμα, τον βρίσκει κανείς κάθε μέρα 12 με 12:15 το μεσημέρι!
Βέβαια, σήμερα σαλέπι πουλάνε και τα σούπερ μάρκετ και είναι αρκετοί εκείνοι που φτιάχνουν πλέον στο σπίτι τους, όμως η ποιότητά του δεν είναι ίδια με το γνήσιο ρόφημα του «Μητσάρα», το οποίο, σημειωτέον, κοστίζει λιγότερο από έναν καφέ: Μόλις 1,5 ευρώ!

ΩΦΕΛΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σαλέπι είναι ένα ρόφημα ιδιαίτερα πλούσιο σε συστατικά όπως το ασβέστιο, ο φώσφορος και το άμυλο και σ’ αυτά οφείλονται οι καταπραϋντικές του ιδιότητες έναντι του κρυώματος αλλά και παθήσεων του στομάχου. Εκτός των παραπάνω, λέγεται ότι ενισχύει επίσης και την μνήμη! Οι παλιοί Γιαννιώτες που ξέρουν, προτιμούν να τους το σερβίρει πασπαλισμένο με πικάντικη πιπερόριζα (τζίντζερ). Οι νεότεροι επιλέγουν συνήθως την κανέλλα.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
Ο κ. Χαρίσης είχε καφενείο παλιά. Κάποια στιγμή κουράστηκε κι άρχισε να σκέφτεται τι άλλο μπορεί να κάνει για να βγάλει τα προς το ζην. Θυμήθηκε το σαλέπι που έπινε στα διαλείμματα του σχολείου, όταν, ενώ πήγαινε στο δημοτικό κι έπειτα στο γυμνάσιο έρχονταν οι σαλεπιτζήδες εκεί και πουλούσαν στους μαθητές. Έτσι το αποφάσισε! Τα καλοκαίρια που δεν κάνει αυτή τη δουλειά, αναζητά σε άλλες ασχολίες το μεροκάματο.

ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
Δεκαετίες πριν, όταν ο καφές δεν ήταν τόσο διαδεδομένος, το σαλέπι ήταν αγαπημένο ρόφημα των Γιαννιωτών τους χειμερινούς μήνες. Το έπιναν κυρίως πρωί, στην αγορά για να ζεσταθούν, οι ντόπιοι καταστηματάρχες αλλά και πολύς κόσμος που κυκλοφορούσε έξω κι έπεφτε πάνω σε κάποιον από τους πολλούς σαλεπιτζήδες της εποχής. Υπήρχαν μάλιστα και μαγαζιά (γαλατάδικα, καφενεία κ.α.) που σέρβιραν εκείνη την εποχή το σαλέπι.

Ετεροπατρική υπεργονιμοποίηση

Αγκυρα
Ένας άνδρας στην Κωνσταντινούπολη απειλεί να σκοτώσει τη σύζυγό του αφού ανακάλυψε με τεστ πατρότητας πως μόνο ένα από τα δίδυμα παιδιά τους είναι πραγματικά δικό του.
Τα δύο τρίχρονα αγόρια υποβλήθηκαν σε τεστ DNA με απαίτηση του συζύγου, γνωστού μόνο με τα αρχικά AK, επειδή υποψιαζόταν ότι η γυναίκα του τον απατούσε.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις έδειξαν με αξιοπιστία 99,99% ότι ο ΑΚ ήταν πατέρας μόνο του ενός διδύμου, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Το απίστευτο αποτέλεσμα επιβεβαιώθηκε με δεύτερο τεστ, αυτή τη φορά για λογαριασμό του δικαστηρίου στο οποίο εξετάζεται η αίτηση διαζυγίου που κατέθεσε ο άνδρας.
Η μητέρα των παιδιών, γνωστή με τα αρχικά ΣΚ, διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με έναν άνδρα τον οποίο είχε γνωρίσει πριν ακόμα η οικογένειά της την υποχρεώσει να παντρευτεί τον ΑΚ.
Η ταυτόχρονη σύλληψη διδύμων από διαφορετικούς πατέρες ονομάζεται ετεροπατρική υπεργονιμοποίηση. Είναι εξαιρετικά σπάνια στον άνθρωπο αλλά συχνή σε άλλα θηλαστικά όπως ο σκύλος και η γάτα.
Εμφανίζεται σε περιπτώσεις που μια γυναίκα απελευθερώνει δύο ωάρια στην ίδια ωορρηξία. «Αν η γυναίκα αυτή έχει σεξουαλικές επαφές με δύο διαφορετικούς άνδρες σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να οδηγηθεί σε δίδυμη κύηση από διαφορετικούς πατέρες» εξήγησε ο γυναικολόγος Ρ.Αϊτάκ του Πανεπιστημίου της Αγκυρας.
Λόγω της μοιχείας η ΣΚ δέχεται τώρα απειλές κατά της ζωής της όχι μόνο από την οικογένεια του συζύγου της αλλά και από τη δική της. Προστατεύεται πάντως με δικαστική εντολή που απαγορεύει στους συγγενείς της να την πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων.
Το τραγικό είναι ότι το νόθο παιδί αποκληρώθηκε από τον ΑΚ και κατέληξε σε κρατικό ίδρυμα.

Newsroom ΔΟΛ

Απομόνωση μπόλικου DNA από κρεμμύδι.

Υλικά και σκεύη: 2 κρεμμύδια, Οινόπνευμα καθαρό CH3CH2OH, Νερό, Καθαριστικό υγρό, Αλάτι NaCl, Τριβλίο Petri ή πιάτο, Σανίδι κοπής, Κόφτης, 3 ποτήρια ζέσης, Σουρωτήρι, Μπλέντερ, Γκαζάκι ή ηλεκτρικό μάτι καλύτερα, Κουταλάκι του καφέ.
1. Τεμάχισε τα κρεμμύδια.
2. Βάλε περίπου 30 ml νερό στο ποτήρι.
3. Πρόσθεσε μία κουταλιά αλάτι στο ποτήρι και ανακάτωσε.
4. Πρόσθεσε δύο κουταλιές από το υγρό καθαρισμού στο διάλυμα και ανακάτωσε καλά.
5. Βαλε τα κομμένα κρεμμύδια στο μπλέντερ.
6. Πρόσθεσε το διάλυμα από το ποτήρι στο μπλέντερ.
7. Βάλε μπρος το μπλέντερ ένα ή δύο λεπτά, μέχρις ότου γίνει ένα ομοιογενές μίγμα.
8. Μετέφερε το μίγμα από το μπλέντερ σε ένα άλλο ποτήρι.
9. Θέρμανε το μίγμα για ένα ή δύο λεπτά, ανακατεύοντας πότε - πότε.
10. Τοποθέτησε το σουρωτήρι σε ένα άλλο ποτήρι και φιλτράρισε το μίγμα που θέρμανες πριν.
11. Ρίξε οινόπνευμα στο τριβλίο, ώστε να σχηματισθεί μια στρώση.
12. Μετέφερε το φιλτραρισμένο μίγμα στο τριβλίο.
13. Παρατήρησε τα νήματα DNA στο οινόπνευμα.

Ταξινόμηση, εξέλιξη των οργανισμών

Η μελέτη της εξέλιξης των οργανισμών συνεπάγεται και τη σταδιακή κατάταξή τους σε ομάδες που παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά. Όσο πιο λεπτομερής είναι η μελέτη, τόσο μεγαλύτερες ή μικρότερες διαφορές και ομοιότητες διακρίνονται μεταξύ των οργανισμών.
Η γνώση μας σήμερα για τους υπάρχοντες οργανισμούς είναι αρκετά πλήρης, όχι όμως ολοκληρωτική. Υπολογίζεται ότι πάνω στη Γη ζουν περίπου 1.500.000 διαφορετικοί οργανισμοί, ενώ θα πρέπει να υπάρχει ένας σημαντικός ακόμη αριθμός οργανισμών που δεν έχει μελετηθεί.
Καθημερινά νέοι οργανισμοί ανακαλύπτονται από τους επιστήμονες σε διάφορα σημεία της Γης.
Από την υπάρχουσα ποικιλία των οργανισμών είναι αντιληπτό ότι νωρίς υπήρξε η ανάγκη για την κατάταξή τους σε διάφορες μεγαλύτερες ή μικρότερες ομάδες.
Δύο είναι οι μεγάλες κατηγορίες οργανισμών που ζουν σήμερα πάνω στη Γη.
Οι δύο αυτές κατηγορίες ( προκαρυωτικοί και ευκαρυωτικοί οργανισμοί) διακρίνονται μεταξύ τους από την εσωτερική οργάνωσή τους. Διακρίνονται από την απλότητα των κυτταρικών δομών των προκαρυωτικών κυττάρων και την πολυπλοκότητα των ευκαρυωτικών κυττάρων.
Η προέλευση όλων αυτών των οργανισμών ανάγεται στις πρωτοβιοτικές μορφές που πρέπει να εμφανίστηκαν πριν 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Τρεις πρέπει να ήταν οι συνιστώσες που οδήγησαν στην εμφάνιση των πρωτοβιοτικών μορφών.
Αρχικά, θα πρέπει να εμφανίστηκαν τα πρώτα μόρια νουκλεϊνικών οξέων που ήταν σε θέση να αυτοπολλαπλασιάζονται με ταίριασμα βάσεων.
Στην αρχή ίσως ήταν μόρια RNA και σταδιακά να μετατράπηκαν σε μόρια DNA.
Στη συνέχεια θα πρέπει να αναπτύχθηκε ένας μηχανισμός για το σχηματισμό ενός πρωτεϊνικού μορίου από τα μόρια RNA και τελικά μια μεμβράνη λιπιδιακής υφής να περιέβαλε το συγκρότημα του RNA και των πρωτεϊνών σχηματίζοντας τις πρώτες βιοτικές δομές.
Από τότε μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο πρώτος οργανισμός πραγματικά ικανός να επιτελεί τις διάφορες λειτουργίες που χαρακτηρίζουν τους ζωντανούς οργανισμούς θα πρέπει να πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα από το οποίο όμως δεν απέχουμε πολύ.
Αν συγκρίνουμε το υποθετικό αυτό σχήμα της εμφάνισης των πρώτων βιοτικών μορφών με τα πλέον απλά σημερινά ζωντανά κύτταρα, τα μυκοπλάσματα, θα δούμε ότι εξελικτικά δεν είμαστε πολύ μακριά. Αυτοί οι οργανισμοί είναι πολύ απλοί, διαθέτουν DNA ως γενετικό υλικό και ένα περιεχόμενο πληροφοριών για περίπου 750 πρωτεϊνες. Η βασική διαφορά τους με τις πρώτες βιοτικές μορφές ίσως να είναι μόνο το ότι διαθέτουν DNA αντί του RNA, που θα πρέπει να είχαν οι πρώτες βιοτικές μορφές.
Η αμέσως επόμενη από τα μυκοπλάσματα εξελικτική βαθμίδα οργανισμών είναι τα προκαρυωτικά βακτήρια. Έτσι, παρατηρούμε ότι υπάρχει μια σταδιακή μεταβίβαση από τους απλούστερους στους πιο πολύπλοκους οργανισμούς.
Οι προκαρυωτικοί οργανισμοί παρόλο που είναι απλοί στη δομή, διαθέτουν όμως τους μηχανισμούς για όλες τις βιοχημικές διαδικασίες όπως είναι η γλυκόλυση, η οξειδωτική φωσφορυλίωση, η φωτοσύνθεση, η πρωτεϊνοσύνθεση και ο διπλασιασμός του γενετικού τους υλικού.
Το επόμενο μεγάλο βήμα έγινε 1,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Οι τότε γνωστοί προκαρυωτικοί οργανισμοί σταδιακά έγιναν πολυπλοκότεροι και τελικά έδωσαν γένεση στους πλέον πολύπλοκους οργανισμούς, τα ευκαρυωτικά κύτταρα.
Οι ευκαρυωτικοί οργανισμοί, με τη σειρά τους, ανάλογα με τη δομική και λειτουργική τους πολυπλοκότητα και εξέλιξη διακρίνονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες, τους μονοκύτταρους και τους πολυκύτταρους οργανισμούς.
Όσο μεταβαίνουμε από τους μονοκύτταρους προς τους πολυκύτταρους ευκαρυωτικούς οργανισμούς τόσο αυξάνει η πολυπλοκότητά τους.
Η πολυπλοκότητα αυτή εκδηλώνεται με τη βασική αρχή ότι κάθε κύτταρο σε ένα πολυκύτταρο σύστημα επιτελεί μόνον ορισμένο αριθμό λειτουργιών που συμβάλλουν στην αρτιότερη έκφραση του συνόλου του οργανισμού.
Αυτό συνεπάγεται ότι σε κάθε κύτταρο επέρχεται ελεγχόμενος καταμερισμός εργασίας και όχι αυθαίρετος. Ο καταμερισμός, με τη σειρά του, ανά πάσα στιγμή προσδιορίζει κυτταρική διαφοροποίηση και εξειδικευμένη γονιδιακή έκφραση.
Η κορωνίδα της εξειδίκευσης αυτής γίνεται ορατή στους πολύπλοκους ζωϊκούς οργανισμούς όπου σταδιακά, ξεκινώντας από ένα πολυδύναμο εμβρυϊκό κύτταρο, καταλήγουμε σε ένα πολυκύτταρο σύστημα το οποίο συνεχώς υφίσταται έλεγχο στην όλη του λειτουργικότητα.

ΠΗΓΗ: Γενικές Αρχές ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ – Δημήτριος Ματθόπουλος (Εκδόσεις ΤΥΠΩΘΗΤΩ – ΑΘΗΝΑ 2005)

Παρατήρηση στο μικροσκόπιο

Από το ΕΚΦΕ Σερρών